Direct Life om je nek? Nee, de Direct Life (chipje met lampjes dat beweging registreert gekoppeld aan Aleida) in de prullenbak zul je bedoelen. Ik had het ding nog geen acht dagen om mijn nek en nog geen halve dag e-mailcontact met mijn persoonlijke coach Aleida (wie die naam verzonnen heeft! Wat mij betreft heette ze Helga) of de huisvrede was gebroken. ‘Weg met dat ding’, verzocht vriendlief al gauw. ‘Waarom?’ vraag je je af? ‘Je moet toch die berg op?’ Ja, inderdaad en daar gaan we ook echt wel voor trainen, maar niet met een geautomatiseerde persoonlijke coach met de flitsende naam Aleida die eigenlijk gewoon een mailserver is die om de zoveel tijd gestandaardiseerde mailtjes stuurt. Gek (en strontchagrijnig) werd ik ervan. Allereerst word je geïdentificeerd als man met zittend werk (lees: lui). Daar schrok ik van, want ik vind vier keer in de week naar de sportschool om me helemaal in het zweet te werken verre van een ‘luie man’. En als onze Aleida zich ook maar een beetje in mij verdiept had, dan wist ze dat ik een vrouw was. Het volgende mailtje waarmee het helemaal fout ging: ‘tips van Aleida’. Nou, nou, nou, die Aleida, wat een bijdehante tante. Tip 1: neem eens wat vaker de trap. Hahaha, ik neem ALTIJD de trap, want ik ben bang voor liften! (Vooral bang voor die liften die er een sport van maken om tussen twee verdiepingen te blijven hangen) Tip 2: ga eens wat vaker met de kinderen of kleinkinderen spelen, dan verbruik je ook calorieën. ALEIDA! Ik heb geen kinderen en dus ook geen kleinkinderen, wat ben je nu voor een persoonlijke coach! Zo, het is er uit. Moraal van het verhaal: Direct Life van mijn nek hoppekee naar de prullenbak verbannen. Ik ga toch wel sporten, pak de trap en de fiets. Laat die persoonlijke coach maar zitten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten