Wat is dat toch met ons, vrouwen? Waarom hebben we die prestatiedrang? Waarom hebben we altijd het idee dat iets vandaag moet? En waarom vinden we dat we overal aan mee moeten doen om bij te blijven? Onderzoek heeft uitgewezen dat met name vrouwelijke 30-plussers veel op Facebook zijn te vinden. En op Twitter. We zijn er continu zoet mee. Lekker in contact met je vrienden. Alles delen. Alles ja. Ook wanneer je niks te melden hebt, vind je dat je iets moet melden. En andersom ook: ik wil weten of jij nog iets gemeld hebt!
Tijdens mijn jaarlijkse twee weekjes computerloos kamperen heb ik daar eens over nagedacht. Het kwam eigenlijk meer vanzelf op me af: wat een rust, twee weken zonder computer en zonder smartphone. En niet alleen rustgevend, maar ook heel inspirerend. Ik kon eindelijk mijn hoofd eens ‘leegmaken’ en over dingen nadenken die er wat mij betreft wel toedoen. Zo kwam ik tot de conclusie dat twitteren heel eenvoudig een obsessie kan worden. Je wilt per se weten waar die ander mee bezig is. Ook al meldt hij of zij dat-ie met de benen op tafel op de bank hangt en naar RTL Boulevard kijkt (nou en?), we willen het weten!
Ik heb er een dikke vette streep ondergezet. Onder twitter. Ik doe het niet meer. Ik hoef niet mee te doen en ik loop niet achter als ik een keer niet meedoe. Rust in de tent. Waar vakantie al niet goed voor is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten